Uitdagende Donderdag
Blijf op de hoogte en volg Julianahorde & Bestevaerhorde
19 Juli 2018 | Nederland, Driebergen-Rijsenburg
Als we net klaar zijn met de lunch komen de schatzoekers weer langs. Ze hebben het laatste kistje gevonden en willen onze hulp om die vanavond te stelen. Nu is er nog veelte veel licht dus zou het te veel opvallen. Ze vertellen ons dat ze willen dat wij dan vanavond met de tempeliers gaan praten en dat de schatzoekers dan het kistje pakken. Wij weten natuurlijk allang al dat dit niet zo zal verlopen, maar zeggen niks tegen de schatzoekers. We stemmen stilletjes in. Als de cameraman weer te slecht filmt, worden de andere schatzoekers een beetje boos. De cameraman wordt daar weer boos over en gooit hij zijn camera bij het afval en loopt weg terwijl hij door de anderen ontslagen wordt. Daarna gaan ze allemaal maar weg.
In de middag spelen we een heel spannend spelletje Scotland Yard, waar de leiding mister X speelt. Een echt ouderwets potje welpen tegen de leiding, waar de leiding dit keer jammer genoeg het onderspit moest delven… Eenmaal terug gekomen hebben we heerlijk kunnen genieten van de lekkere pannenkoeken, als wij ons klaar maken om een einde te maken aan dit rare avontuur. Als we de laatste dingen aan het doornemen zijn, lopen de tempeliers binnen. Ze komen ons vertellen hoe het zit. “Honderden jaren geleden, had de magiër volledige kracht in dit bos. Dit was niet goed of slecht, maar een combinatie van beiden. Het nare was alleen dat het allemaal extremen waren. Niet zonnig met soms wat regen, maar soms weken harde zon en gort droog en een andere keer weer extreme over begroeiing waardoor de bossen niet te begaan waren. Om dit soort extremiteiten te voorkomen besloten de magiër samen met de tempeliers om een deel van de krachten op te sluiten. Dit deden ze in de grote steen van de tempel. Meerdere sluitelbeeldjes werden verspreid door het bos als veiligheid.” Dit bracht wel alweer wat duidelijkheid, maar wat zit er dan precies in de steen? “De steen bevat 2 essenties: de vloeibare goedheid en de vloeibare kwaadheid van de magiër. Wij denken dat de goedheid van de magiër op is en dat we deze weer aan hem moeten geven om hem weer goed te maken.” Hier werden we een stuk vrolijker van. Dus toch een middeltje voor de magiër en ook een manier om het bos beter te maken. Nu alleen nog proberen om de drankjes te krijgen voordat hij iemand pijn doet. En is het eigenlijk wel veilig? Hij bezit nu al zoveel kracht! De tempeliers vertellen ons dat hun schilden mogelijk ook magisch zijn en dus beschermen tegen de magie van de magiër. Toch moeten de welpen de magiër maar ontwijken. We weten nooit wat hij nog allemaal kan. Wij vertellen de tempeliers vervolgens het plan van de schatzoekers. Het lijkt hun een goed idee om dit gewoon door te laten gaan, maar met de aanpassing dat als er een codewoord geroepen wordt, de welpen zich omdraaien en achter de schatzoekers aangaan. We vinden dit een goed idee en de tempeliers vertrekken naar het kistje om die te ‘beschermen’. Even later komen de schatzoekers binnen die ons nog een keer op de hoogte brengen van het plan, waarvan wij allang weten dat het gaat mislukken. Toch houden we stug vol dat we ze zullen helpen. We lopen naar het kistje waar alles precies volgens plan verloopt. Na wat rennen en stoeien hebben we de beide schatzoekers te pakken. We nemen ze mee naar ons terrein, waar we ze met ons samen in de bosjes verstoppen. Als we er even zitten komt de magiër tevoorschijn. De tempeliers lopen meteen de bosjes uit en proberen nog met de magiër te praten, maar zonder resultaat. De tempeliers zetten de aanval in, maar worden als snel door de magie van de magiër ontwapend. Als de magiër de genade slag wil toebrengen, houden de tempeliers hun schilden bij elkaar wat zorgde dat de spreuk weerkaatste. Hierdoor was de magiër niet helemaal meer bij zinnen waardoor we hem makkelijk tegen konden houden. Met het laatste beeldje openden we de steen om er inderdaad 2 drankjes uit te halen. Na wat kleine proefjes wisten we als snel welk drankje de goedheid bevatten en dit gaven we aan de magiër (en ook een klein beetje aan de schatzoekers). Ze reageren er heel raar op, maar vervolgens doen ze wel heel aardig tegen ons. Na een paar kleine testjes zijn wij overtuigd en laten we ze hun eigen wegen gaan. We praten nog na over dit gigantische avontuur dat we de afgelopen dagen hebben beleefd, maar gaan vervolgens snel naar bed, want het is al weer laat.
-
20 Juli 2018 - 06:00
Yvonne:
Och heden, dat is allemaal niet goed voor je rikketik hoor...wat een avontuur! Jullie hebben het bos weer gered stoere mannen!
Nog even genieten van de rust in het bos...en terug naar de kust :)
Groetjes aan B.!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley