Veel hemelwater...maar ook veel pret!

Het weer?
De voorspellingen hebben niet altijd gelijk, vandaar even een weerbericht van ground zero…
Nou, dit keer hadden we het een stuk minder getroffen met het weer. Na het ontbijt kregen we een paar hele donkere wolken boven ons hoofd waar heel veel regen uit kwam, dat zorgde voor een heleboel modder op het terrein. Gelukkig vinden welpen dat niet heel erg: laarzen aan en gaan! Met z’n allen hebben we de grond droog ge-emmert! Gedurende de dag waren er een aantal buien, maar dat kon de pret niet drukken :)

Welke spellen gespeeld?
Bootcamp – Na een muzikale ochtendgymnastiek even ouderwets bootcampen. Onder netten, over bankjes, niks is te gek.
Levend Risk – Hetzelfde als het bordspel maar dan anders.. wie verovert het grootste gebied?
Tempel van de gouden bel – Een groep welpen die de bel willen beschermen tegen gebruik tegenover een groep welpen die de bel wil luiden…

Wat hebben we allemaal beleefd?
Na een lekker ontbijtje komt de politie agent Giovanni aangelopen. Fijn, denken we, want dan kunnen we direct alles vertellen over die koffer en het dreigement van gisteren. Maar nog voor we dat kunnen vertellen begint Giovanni met een heel klaagpleidooi. Hij vertelt dat hij het verhaal van gister van Roberto heeft gehoord en dat hij niet begrijpt hoe dit nu allemaal kan gebeuren. Het is al jaren rustig in het dorp en nu wij er zijn is de maffia opeens actief. We kunnen er nog steeds niet tussen komen en Giovanni raast verder. Hij vertelt dat de maffia normaal rustig is en hem regelmatig wat lekkers brengt als hij op kantoor blijft maar dat kan hij nu natuurlijk niet verwerken. We blijven verbaasd achter. Wat is dit nou? Geeft de maffia hem lekkers? En waarom is hij boos op ons, wij doen toch niets verkeerd?
In de middag komen we Roberto tegen in het bos. We vertellen hem over onze ervaringen van vanmorgen en om ons te helpen belooft Roberto ons ’s avonds even langs te komen om ons veilig terug te brengen naar het clubhuis. We willen verder gaan maar Roberto lijkt nog niet uitgepraat. Hij begint over onze aanvaring met de maffia van zaterdag en stelt allerlei rare vragen. Hij doet raar en lijkt te vissen naar het koffertje. We twijfelen maar vertellen dan toch maar over het koffertje. Bij het horen over het koffertje veert hij op. Hij vraagt ons waar het ligt maar daar willen we niet antwoorden. We kappen snel het gesprek af en Roberto vertrekt.
’s Avonds loopt Roberto met ons mee terug naar het clubhuis. Hij beweerde de omgeving verkend te hebben en verzekerde ons dat we zonder problemen bij het clubhuis aan zouden moeten komen. We lopen rustig terug maar uit het niets worden we besprongen vanuit de bosjes door de maffia. Ze grijpen Roberto en nemen hem mee. Roberto schreeuwt naar ons dat we het op een lopen moet zetten en dat doen we maar ook. Wanneer we in de kampvuurkuil onder het genot van een drankje bijkomen van de schrik komt opeens het oude echtpaar aangelopen. Ze zagen ons rennen en vroegen zich af wat er aan de hand was. We vertellen snel het hele verhaal en ze bieden direct hulp aan. Zij beloven ervoor te zorgen dat de politie op de zaak wordt gezet en zeggen dat we ons vooral geen zorgen hoeven te maken. We bedanken ze en wanneer ze uit het zicht verdwenen zijn, is het ook voor ons tijd om lekker te gaan slapen.


Tot morgen allemaal!