Bedreigende Maandag

Als we weer lekker zitten te ontbijten komen de schatzoekers weer langs. Ze vertellen ons dat ze onze hulp toch weer nodig hebben. Wij willen eigenlijk eerst weten wat die schat nou eigenlijk inhoud. We hebben ze al geholpen en verder nog aan niemand vertelt (ook niet aan de andere scouting groepen naast ons) dus dat mogen we nu toch wel weten? Terwijl de schatzoekers twijfelen floept eentje er per ongeluk uit dat het te maken heeft met een of andere sterke magische kracht. Sommige welpen denken meteen aan de magiër en zeggen meteen dat we wel helpen. Ze geven ons een raadsel dat we moeten oplossen. Wij denken hard na als er plotseling een brief in de tent wordt gegooid. We zien niet wie het gedaan heeft, maar zodra de schatzoekers de brief zien, zetten ze het op een rennen. Wij kijken ze een beetje verbaasd na en openen de brief. Dizzy opent de brief en zegt: “Waar zijn ze nou bang voor? Het is maar een rare tekst..” Niemand kan de tekst begrijpen dus we laten hem voor nu achter bij kokkies. Misschien dat het een lekker recept is! We denken nog wat meer na over het raadsel dat we kregen maar ook daar komen we maar niet uit. We gaan maar snel opruimen en daarna lekker Levend Monopoly Spelen!
Als we lekker hebben gegeten en een beetje zijn uitgerust, trekt iedereen zijn uniform aan en gaan we met z’n alle shoppen in het dorp. We komen heel veel leuke dingen tegen: Speelgoed, boekjes, waterpistolen en nog veel meer. Toen de groepjes uiteindelijk de Intertoys binnenliepen zagen ze bijna meteen een gouden kistje! Precies zo een als we al twee keer eerder waren tegen gekomen. We laten het maar staan, hij zal vast te duur zijn… We vertellen de schatzoekers er wel gewoon over als we ze tegenkomen. Als we allemaal aan het verzamelen zijn missen we Bagheera nog. Die komt net op tijd aanhollen met, ja hoor, het gouden kistje! “Ik vond hem zo leuk, ik kon hem niet laten liggen.” legde Bagheera uit. “Wel raar dat ie niet open kan.” Alle leiding probeerde het maar het lukte maar niet. We laten het wel zien aan de schatzoekers, zij kregen al eerder een kistje open. Met al het geld uitgegeven lopen we terug naar ons clubhuis.
Na het heerlijke avondeten was het een keertje tijd voor een rustig avondje BINGO! Onder leiding van bingo-grootmeester Darzee en muzikale begeleiding van Jacala (die al snel werd vervangen door de radio) hebben de kinderen naast hun eigen gekochte speelgoed, nog meer speelgoed gewonnen (JEEJ SPEELGOED)! Als we klaar zijn en op het punt staan iedereen naar bed te sturen voor een vroege nacht naar bed, komen de schatzoekers weer langs. Ze komen stiller dan anders binnen en komen meteen ter zaken: “Hebben jullie het raadsel opgelost?” We vertellen dat we eerst wat antwoorden willen want, jullie gingen zomaar weg! Ze vertellen dat ze een beetje tegen worden gezeten door een paar mensen die niet willen dat ze de schat vinden. Toen ze de brief zagen wisten ze meteen dat het foute boel was en gingen maar meteen weg zodat die mensen er niet achter zouden komen dat wij hun aan het helpen waren, anders waren wij ook de pineut. We stellen nog wat vragen over die rare mensen maar vertellen vervolgens dat we het kistje zelfs al hebben! Vol blijdschap kijken ze ons aan en vragen waar het kistje is. Op dat moment loopt Bento de tent binnen en vraagt of de schatzoekers het kistje wel konden open krijgen. De schatzoekers kijken Bento verbaasd aan en vertellen dat ze het kistje nog helemaal niet hebben. Bento deinst een beetje terug en vertelt dat Bagheera na het eten meteen het bos is ingegaan om het kistje naar de schatzoekers te brengen omdat hij wou weten wat er in zit. “Wij hebben dat hele kistje vandaag nog niet gezien!” vertelt een van de schatzoekers. “En Bagheera ook niet!” voegt een andere nog snel even toe. We pakken onze spullen en vertrekken meteen naar het bos om Bagheera te zoeken, al lijkt het alsof de schatzoekers meer geïntreseert zijn in het kistje… Terwijl we zoeken wijzen de schatzoekers ons een kant op, terwijl zij ons rugdekking geven. Als we enkele meters verder zijn merken we dat de schatzoekers weg zijn… We lopen een beetje dwalend te zoeken als opeens de raar geklede mensen van gisten het pad voor ons blokkeren en doods stil blijven staan. We vragen wat ze van ons willen en ze vertellen ons dat ze het Broederschap der Tempeliers zijn. Zij bewaken de schatten die dit bos rijk zijn en beschermen ook het bos zelf. Op dat moment horen wij wat gemoffeld geschreeuw en zien we naast hun Bagheera vastgebonden liggen. We mogen hem mee nemen op de voorwaarde dat we de schatten met rust laten en we de schatzoekers hun schatten terug laten geven. Stilletjes knikken we maar en nemen we Bagheera mee terug naar het clubhuis. Als we er bijna zijn komen we de schatzoekers weer tegen en ze vragen: “Hebben jullie het kistje?” We antwoorden dat we het niet hebben, maar zeggen wel dat ze ons net wel problemen bezorgde en dat zij ons niet eens hielpen. Het helpt niet want zodra we zeggen dat we het kistje niet hebben lopen ze weer snel weg. We lopen maar terug naar het clubgebouw en spreken het nog een beetje na. Wat we nu tenminste wel weten: op de schatzoekers kunnen we niet rekenen en de tempeliers zijn maar eng…